- bron: http://www.haarlemsdagblad.nl
Zo, daar ben ik weer. Terug in deze krant, bedoel ik. Niet van
weggeweest. Want vakantie, dat zit er nog niet in. Ik heb de afgelopen
vier weken zelfs geen stap buiten het goede Haarlem gezet. Het hoe en
waarom daarvan leg ik u later nog wel eens uit.
Intussen wordt de wereld binnen en buiten Haarlem steeds krankzinniger.
Misschien komt dat omdat ik veel te veel kranten lees of naar Nova kijk.
Maar daar wordt binnenkort iets aan gedaan, heb ik begrepen.
Ik heb me in deze column niet laten kennen als een groot aanhanger van
Pim Fortuyn z'n befaamde gedachtegoed. De huidige stand van zaken doet
me onweerstaanbaar denken aan een aflevering van het bekende
TROS-programma 'Te Land, ter Zee en in de Lucht'. Aan zo'n door de vaste
jongens uit enig café met veel bravoure in elkaar geknutseld vaartuig,
een soort van wagen uit een carnavalsoptocht, dat onder veel gejuich de
overkant van het water moet zien te halen. In dit geval voorstellende
een kruiwagen met kikkers.
Over sommige van die constructies is ernstig nagedacht - je hebt erbij
die onderweg naar de overkant nog een kleiner vaartuigje lanceren, in
een poging om de originaliteitsprijs met de snelste tijd te verbinden.
Wat de originaliteitsprijs betreft, daar hoeven ze zich bij de LPF geen
zorgen over te maken, dat zit wel goed. En dankzij een forse duw van
Balkenende en Zalm, zullen ze die bel ook nog wel binnen een redelijke
tijd halen. Maar mij zal het benieuwen wat er vervolgens nog over blijft
van de oorspronkelijke opzet en wat er allemaal in het water valt. Bij
het televisieprogramma schieten dan van alle kanten de leden van die
aardige duikploeg te hulp en er hangt een bouwkraan boven. Goed, morgen
weten we meer.
Hier in Haarlem sleept het gedonder over de Fietsznfabriek zich even
onvermoeibaar voort. Wat wordt het nu, Fietsznfabriek of Jopenfabriek?
Of Henk Vijnznfabriek? Ik draag al die initiatieven een warm hart toe,
daar niet van. Maar ik kan er langzamerhand geen chocola meer van maken.
Ach, Droste stopt daar binnenkort ook mee. Maar er zal tussen al die
Olie-, Meter- en andere behuizingen aan de Spaarneoever toch wel een
mooie plek gevonden kunnen worden om hetzij bier, hetzij muziek en in
ieder geval veel pret te maken?
Het is, zoals altijd, een komen en gaan van oude en nieuwe dingen. Het
leven slingert nu eenmaal als het Spaarne zelf. Een stuk zuidelijker
(leuke strikvraag voor de lezers: is dat bij het Spaarne nu
stroomopwaarts of stroomafwaarts?) sloot het oeroude café
De Gedienstige Boer z'n deuren. U heeft daar gisteren in deze krant
alles over kunnen lezen. Ik moet bekennen dat ik, hoewel aan datzelfde
Spaarne geboren, er nimmer een voet gezet heb. Waarschijnlijk bang er
als jonge snotaap van 57 jaar onmiddellijk te worden uitgezet.
Dat doet me, ten slotte, denken aan een andere jonge snotaap van 57.
Want nu De Gedienstige Boer ons ontvallen is, wil dat zeggen dat
Kees Wegkamp van d'Oude Floryn in de Lange Veerstraat Haarlems langst
staande kastelein is.
Kees, jongen, nog vele jaren! Proost!
02 jul 2002
© Copyright 2002 Haarlems Dagblad. Alle rechten voorbehouden
Inhoud op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.