Daar komt de bellemanHij is maar een komediant,
met zijn schellen an,
met zijn trommel op zijn rug.
Dan weer langzaam, dan weer vlug
gaat hij verder door de straat.
Geen deur die voor hem opengaat.
Die ouwe belleman,De mensen hier doen aan cultuur,
met zijn schellen an,
met zijn tom-tom-tamboerijn
en zijn pak van bombazijn,
gaat hij verder door een wijk
die hem uitspuwt in het slijk.
Die ouwe bellemanIn de arme wijken van de stad,
met zijn schellen an,
hij weet niets van jazz of Bach
of wat van de mode mag.
Hij speelt alleen van hoempapa
en zelfs geen hond loopt hem daar na.
Die ouwe belleman
met zijn schellen an,
met zijn stenen rommelpot,
rondedansend als een zot.
Zo zien de arme mensen daar
pas wat hij is: een kunstenaar.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
|
|